Walka z trądzikiem, którą wygrałam

Po lewej w trakcie walki, po prawej aktualnie.

Od około trzech-czterech lat borykam się z trądzikiem. A właściwie: borykałam się, bo to już (prawie) przeszłość. Aktualnie zwalczam resztki blizn oraz pojedyncze wypryski, sporadycznie pojawiające się na mojej cerze. Na pewno ciekawi was, jak pozbyłam się trądziku. Spieszę z odpowiedzią, choć nie będzie ona zbyt oczywista. 

Szybka ściąga:

Mam dwadzieścia jeden lat. Moje problemy z trądzikiem  zaczęły się około trzy lata temu. Miałam wtedy jakieś siedemnaście, może osiemnaście lat. Czyli: mój trądzik nie był wynikiem dojrzewania, a rozpoczął się już po nim. 

Walka z trądzikiem

Na początku walczyłam kosmetykami. Zmieniłam swoją pielęgnację. Używałam serii T z Pharmaceris. Zmieniłam kosmetyki, szukałam jakiegoś sposobu. Zaczęłam pielęgnować cerę po koreańsku. Wycierałam twarz specjalnym ręcznikiem, a potem jednorazowymi ręcznikami papierowymi (gdzie tu ekologia?). Wszystko to przynosiło efekty tylko na chwilę. 

Tak naprawdę miałam wrażenie, że wszystko mnie zapycha. Trafiłam na krem korneo-naprawczy z Pharmaceris i to był bardzo dobry krem. Zużyłam dwie tubki. Na trzecią się nie zdecydowałam, bo dowiedziałam się, że to wcale nie kosmetyki powodują moje problemy z cerą. Nie zapychają mnie kremy (jedynie te z olejem kokosowym, ale to zupełnie inna historia). 

Alergia a trądzik

Moim drugim pomysłem - po pielęgnacji - było szukanie alergii. Mój problem z trądzikiem pojawił się mniej więcej wtedy, gdy w domu pojawił się kot. Myślałam, że być może mam alergię na sierść i u mnie objawia się ona w ten sposób. Sprawdziłam to. Myliłam się. Koty nie mają tu nic do rzeczy.

Dziennik obserwacji organizmu

Zainspirowana zdrowym stylem życia, a dodatkowo w dalszych poszukiwaniach przyczyny mojego trądziku, zaczęłam prowadzić dziennik obserwacji organizmu. Doszłam w nim do kilku wniosków:

1. Zapisywanie wszystkiego jest bardzo trudne, a przy tym czasochłonne.

2. Trzeba uważać, by nie jeść zbyt różnorodnie każdego dnia, by dojść do tego, co jest problemem.

3. Trzeba szukać czegoś, co jest wspólne dla wszystkich dni, w których cera płata figle.

4. No i ostatnie - doszłam do tego, co jest problemem. MLEKO. 

Okazało się, że moim problemem jest mleko. Tak myślałam na początku. Nietolerancja laktozy, czy coś. Otóż też nie to. 

Zapisałam się w międzyczasie do dermatologa. I ginekologa. Co ma ginekolog do skóry twarzy? Otóż wiele. Naprawdę. 

Okazało się, jak już wiecie (lub nie wiecie), że choruję na endometriozę. I jednym ze skutków tej choroby jest to, że moje jelita nie pracują dokładnie tak, jak powinny. Nie mogą sobie poradzić z nabiałem. Oprócz problemów samej natury jelitowej - nabiał powoduje trądzik.

Może się to wydawać dziwne, bo przecież trądzik bierze się od ostrego (którego nie jem), fast foodów (których nie jem), słodkiego (którego nawet jak nie jadłam, to trądzik był i nawet potrafił się wzmagać). 

Nabiał a trądzik

Prawdopodobnie mam nietolerancję nabiału. Gdy go jem, mam problemy z jelitami, wypadają mi włosy garściami oraz pojawiają się wypryski na twarzy i plecach. Gdy nabiału nie jem przez kilka dni - wszystkie te problemy znikają. 

Poszłam oczywiście do dermatologa. Dostałam maści - jedną na wypryski, a drugą na blizny. Opowiedziałam pani doktor o wszystkim i potwierdziła moje przypuszczenia. Żegnaj nabiale. Witaj za to piękna cero. Jeszcze trochę blizn jest, ale nie jest to dla mnie problem. Ważne, że moja buzia znów jest gładka, a pojawiające się sporadycznie wypryski praktycznie sama kontroluję. Jak? Wiedziałam, że się pojawią, gdy jadłam tort z bitą śmietaną. 

Przyczyny trądziku

Jak widzicie, czasem problem nie leży na powierzchni - w pielęgnacji, składach produktów itp. Czasem trzeba szukać głębiej (i to dosłownie). Widzicie, u mnie przyczynę znalazł ginekolog. Kto wie, jak będzie u was. Ważne, by nie skupiać się na jednym działaniu, a szukać przyczyn pod różnym kątem, bo te mogą być naprawdę zaskakujące.