Mobbing, less waste i czego kobiety nie zrobią dla pięknej cery | dwutygodnik

Nie mogę uwierzyć, że już kończy się lipiec. Przełomowy miesiąc w kwestii mojego samorozwoju. W końcu udało mi się przezwyciężyć lenistwo, prokastrynację i brak chęci do czegokolwiek (które wynikały z nieciekawych sytuacji życiowych). Wystartowałam i nie mam zamiaru się zatrzymywać. Przynajmniej nie na długo, bo przerwy - jak wiadomo - robić trzeba. Zapraszam was o tej wyjątkowo późnej porze na dwutygodnik lipcowy numer dwa. 

Minione dwa tygodnie przyniosły sporo zmian w pracy. Na szczęście na razie są to zmiany tylko i wyłącznie na dobre. Kilka miesięcy zbierałam się na odwagę, aż w końcu udało mi się i zgłosiłam mobbing w pracy. 

Mobbing w pracy

Czym jest mobbing? Tu uporczywe nękanie, zastraszanie i przemoc psychiczna stosowana przez jednego pracownika w stosunku do innego. To straszne zjawisko, jak każda przemoc. Dlaczego? Ofiara nie chce zgłosić przemocy, ponieważ boi się. Ja bałam się, że będę nękana jeszcze bardziej. Ale w końcu odważyłam się i polecam to każdemu. 

Przy okazji zmian w pracy zostałam przeniesiona na inną linię i teraz pracuję z fajnymi ludźmi w pozytywnej atmosferze. Naprawdę bardzo podoba mi się to rozwiązanie i teraz nie boję się chodzić do pracy - z której i tak na razie bym nie zrezygnowała. W sumie chodzę do niej nawet z jakąś tam przyjemnością, a to ważne :)

Czy wiecie że co szósty pracownik w ciągu pięciu lat był szykanowany przez przełożonych? Jeśli chcecie się dowiedzieć, jak chronić się przed mobbingiem, polecam ten artykuł. Bycie wzorowym pracownikiem wcale nie jest gwarancją braku tego zjawiska. 

Rozwój osobisty

Nie samą pracą człowiek żyje. Pisałam wam już o tym, że ten miesiąc był dla mnie przełomowy w kwestiach własnego rozwoju. Udało mi się przeczytać sześć i pół książki, czyli do końca miesiąca spokojnie ją skończę. Cel osiągnięty. Do tego parę filmów i seriali (Opowieść Podręcznej, Czarnobyl chociażby). 

Jeśli chodzi o Opowieść Podręcznej, moją opinią dzieliłam się nie raz. Każdy odcinek to dla mnie godzina przyjemnego oglądania niesamowitego dzieła. Bardzo mi się podoba, ze akcja nie gna do przodu. Płynie spokojnie, tak jak i życie płynie. Nie jest to film akcji, więc nie ma co oczekiwać rewolucji w każdej scenie. Mimo to, jest to najlepszy serial jaki widziałam. 

Chernobyl, choć pisanie tytułu w ten sposób mi się nie podoba, to także genialny serial. Wszyscy znamy tę historię. Wszyscy wiemy, jak się kończy, a mimo tow niektórych scenach wstrzymujemy oddech, a serce zamiera. Emocje, które wywołuje ten serial są nie do opisania. Polecam naprawdę. Ja oglądałam go z moim chłopakiem, który pochodzi z Ukrainy, więc też sporo mi na ten temat mógł powiedzieć dodatkowo, ale serial i tak nieźle wyczerpuje temat. Naprawdę bardzo, bardzo polecam.  

Nauka języków obcych też szła mi całkiem nieźle. Fiszki z angielskiego powoli zmierzają ku końcowi (angielski poziom B2). Szczerze powiem, że jakąś 1/5 tych słówek już znałam, ale zdarzały się też takie, których nie pamiętałam i - co ważniejsze - bardzo dużo nowych słów. Niemiecki poziom A2, bo zaczęłam zapominać język, a jego nauczenie przyszło mi z wielkim trudem. Sześć lat ogromnych problemów, by w siódmym roku nauki go pojąć. Nie mogę go teraz zapomnieć :) Hiszpański poziom A1, zaczął iść do przodu. Być może do końca roku będę sklejać już jakieś proste zdania ze słówek, które znam. 

Dodatkowo wystartowałam na poważnie z językiem ukraińskim. Mam zeszyt w trójlinię. Pamiętacie takie? Tak, uczyłam się pisać każdą literkę. Linijki zapisane tymi samymi literkami. Cóż, cyrylicy nie znałam i musiałam uczyć się tak, jak dzieci uczą się języka - od początku. Teraz już uczę się słów, zwrotów. Mam w domu native speakera, ale to mi wiele nie ułatwia. Znaczy - język rozumiem, ale ciężko mi coś od siebie powiedzieć. Wiele nauki przede mną. 

Wyzwania

W tym miesiącu zaczęłam stosować zasadę pięciu sekund. Niedługo o tym napiszę. Moim wyzwaniem jest dwunastotygodniowy rok, w ramach którego mam trzy cele. O tym także napiszę wam zupełnie oddzielny post i o wszystkim opowiem. Na razie zaliczyłam już trzy tygodnie. Mam tu np. osiągnięcie w jodze. Otóż dziś minął 22 (albo 23?) dzień codziennej, porannej praktyki. W tym tygodniu do pracy wstawałam o 4 rano. I tak - wtedy też ćwiczyłam zaraz po wstaniu. Widzę pierwsze efekty.

Jak być eko, fit i vege?

Moja ostatnia zajawka, która trwa już cztery tygodnie (co znaczy ze zostanie ze mną na długo), to wszelkie działania pro-eko i pro-zdrowotne. Naprawdę się w to wkręciłam. Medycyna alternatywna to obszerny temat i powoli się w niego wdrażam. Sama ekologia jest dla mnie od dawna ważna, ale jakoś nigdy nie miałam chęci robić czegoś więcej w tym kierunku i dodatkowo moje otoczenie nie chciało. Teraz mam chłopaka, który angażuje się we wszystko ze mną i jest to łatwiejsze. Ograniczamy ilość śmieci (musiałam kupić mniejszy śmietnik), kupiłam dzbanek do filtrowania wody, nie wyrzucamy jedzenia itp. Do wszelkiego zero-waste nigdy nie dojdziemy, ale less waste też jest dobrą opcją. 

Pisałam ostatnio o moich problemach z trądzikiem. Dostałam komentarz:

"Osobiście nie wyobrażam sobie wykluczenia nabiału z diety, ani nawet unikania go czy ograniczania, także jestem pod wrażeniem. Czego jednak kobietki nie zrobią dla ładnej cery:) Gratuluję wygranej walki i dojścia do tego, co było winowajcą problemów z niedoskonałościami!"

Rozwieję wątpliwości tu, bo wydaje mi się, że komentarzy nikt nie czyta (a przynajmniej nie tyle osób, które czytają wpisy). Nie zrobiłam tego dla ładnej cery. Jestem chora, mój trądzik wynikał z owej choroby. Do tego jedzenie nabiału powodowało biegunki, bóle brzucha, czasem nawet tak poważne, że miałam gorączkę i ogólnie byłam osłabiona. Nabiał przestałam jeść by się dobrze czuć i nie męczyć. Ładniejsza cera to skutek jedynie uboczny. Nie jem nabiału, bo nie mogę, bo jestem chora. Tyle w temacie.  

Oczywiście nie chcę tu nikogo obrazić, a jedynie rozwiać wątpliwości :)

Vege raczej nigdy nie będę, bo będę miała wtedy anemię, a już (jedząc i tak niewiele mięsa, bo niewiele mi wolno) mam słabe wyniki krwi. Oddawanie krwi jest dla mnie bardzo ważne i z tego powodu - jeśli nic mnie nie przymusi - vege nie będę. 

Co nowego na blogu? 

Wspomniałam już o mojej walce z trądzikiem i odsyłam do tego wpisu. 

Wiele waszych komentarzy, słów wsparcia mnie wzrusza. Nie raz miałam łzy w oczach, gdy je czytałam. Dlatego ważne było dla mnie, by wam za to podziękować. Jeśli jeszcze nie przeczytaliście - kliknijcie w ten link i przeczytajcie. 

Dwa razy kot przejął bloga. To już tradycja, że w każdy piątek (rzadziej w sobotę) pojawia się coś o kotach. W końcu to Koci Punkt Widzenia, prawda? Wujek Kot opisał wam, jak wygląda życie dorosłego kota, a ode mnie w tym temacie wpis o tym, czego warto uczyć się od kotów. Przeczytajcie koniecznie i wyciągnijcie wnioski. 

Polecenia z internetu

Trafiłam na tego bloga zupełnie przypadkowo, ale bardzo spodobała mi się pewna literacka zagadka, która polega na odgadnięciu tytułów książek po ich fragmentach. Nie jest to łatwe, ale warto spróbować swoich sił. Mi niestety udało się zgadnąć tylko jednego autora ;)

W kwestiach bycia eko, bio i w ogóle, trafiłam na artykuł o płynach micelarnych z dobrym składem. Powoli - po wygranej walce z trądzikiem - chcę zaczął przygodę z naturalną pielęgnacją i mam nadzieję, że teraz się to uda. 

Z tego samego bloga polecam wam też artykuł o kosmetykach z konopią w składzie, by nie dać się oszukać. I pamiętajcie, że są dwa różne rodzaje konopii :)

Szukam różnych książek z tematu bio itp. i trafiłam na tę pozycję, którą opisała Beata na swoim blogu. Zastanawiam się nad nią. Polecacie mi jakieś książki tego typu? 

Blog, który spodobał mi się w ostatnim czasie, to KOLOROWA DUSZA. Naprawdę ładny wizualnie oraz dobry treściowo :)

To już koniec tego dwutygodnika. Mam nadzieję, że się wam spodobał :)