Studniówka 2018

Największe wydarzenie tego roku już za mną. Niestety. Tyle tygodni prób. Wiele pomyłek, potknięć, ale na końcu i tak prawie wszystko się udało. Wzbudziliśmy podziw i wielkie zdziwienie. Studniówkę można by podsumować wielkim WOW. A nogi bolą do tej pory. I ręce. 

Na razie nie mam więcej zdjęć, a nie chcę zamieszczać takich, na którym są też inni. Także macie u mnie (bordowa) i mojego P. Obok mnie najlepsza przyjaciółka i jej chłopak - przyjaciel mojego P. Jak będę miała już więcej zdjęć, to obiecuję, że pojawią się na Instagramie. 

Nasza część artystyczna zajęła... 15 minut. Tak, naprawdę. I w tym czasie zrobiliśmy największe wow w historii szkoły. Chyba naprawdę nikt nas nie przebił.

Gdy mówiłam ludziom, że na próbach jest ciężko, i że nie wiem, czy nam się uda, każdy patrzył i mówił: my to mieliśmy jedną próbę poloneza chwilę przed i daliśmy radę. No tak, poloneza. Tylko, że nikt mnie nie słuchał, gdy mówiłam, że to nie będzie zwykły polonez. 

Na początek przenieśliśmy się do studia Tańca z Mistrzami. Prowadzący powitali gości w studio oraz telewidzów. Przypomnieli finałowe pary. Każda z nich miała wejść inaczej, więc... mój partner wniósł mnie na środek sali :) Następnie zaczęliśmy wielki finał - rozbrzmiał polonez. Czwórki, tunel. Przejechała na wózku koleżanka z klasy ze swoim partnerem. Rozbrzmiały wielkie brawa, aż nagle... bum! Zmieniła się muzyka. Grease - You're the one that I want. Zatańczyliśmy w swoich parach. Chłopaki się nas pozbyli i zatańczyli do Bruno Mars - Uptown Funk. Na to my oczywiście musiałyśmy wejść do rytmu Whitney Huston - I wanna dance with somebody. A później, nasi mężczyźni, którzy żałowali bardzo, że nas wcześniej odepchnęli, wrócili do nut Dirty Dancing - Time of my life. Zatańczyliśmy piękny, romantyczny taniec. I znów przerwało nam wielkie BUM! Wróciliśmy do poloneza. Zakończyliśmy tę zabawę wraz z ostatnimi dźwiękami poloneza.

LINK DO NASZEGO TAŃCA :)

Potem bawiliśmy się świetnie, nie do rana, ale tak długo, jak tylko daliśmy radę.